Ang araw ng International Peace sa Colombia

Sa Kongreso ng Republika ng Colombia, ang pagtatanghal ng Unang Latin American March para sa Nonviolence at ang pagtatanghal ng Aklat Makasaysayang Interpretasyon ng Humanismoni Salvatore Puledda.

Sa prologue, na isinulat ni Mikhail Gorbachev noong 30/10/94, pinag-uusapan niya ang nilalaman ng libro at ang may-akda nito, tulad ng sumusunod:

«Nasa iyong mga kamay ang isang libro na hindi maiwasang maiisip ka. Hindi lamang sapagkat ito ay nakatuon sa isang walang hanggang tema, na kung saan ay humanismo, ngunit dahil inilagay ang temang ito sa mga balangkas ng kasaysayan, pinapayagan tayong madama, maunawaan, na ito ay isang tunay na hamon ng ating panahon.

Ang may-akda ng libro, si Dr. Salvatore Puledda, wastong binibigyang diin na ang humanismo sa tatlong mga aspeto nito: bilang isang pangkalahatang konsepto, bilang isang hanay ng mga tiyak na ideya at bilang isang nakasisiglang aksyon, ay may isang napakahaba at kumplikadong kasaysayan. Habang nagsusulat siya, ang kasaysayan nito ay katulad ng paggalaw ng mga alon: kung minsan ay umunlad ang humanismo, sa makasaysayang yugto ng sangkatauhan, kung minsan ay "nawala" sa ilang mga punto.

Sa mga oras, napabayaan siya ng background ng mga puwersang wastong inilarawan ni Mario Rodríguez Cobos (Silo) bilang "kontra-humanista". Sa mga panahong iyon, ito ay malupit na nailarawan. Ang magkatulad na pwersang kontra-humanista ay madalas na pinagkalooban ang maskara ng humanista upang kumilos sa ilalim ng kanilang takip at, sa ngalan ng humanismo, isinagawa ang kanilang maitim na hangarin.«

Gayundin, inilarawan nila ang mga susi ng ika-1 ng Marso ng Latin American, na tumutukoy tulad ng inilarawan sa artikulo Isang Marso para sa Nonviolence ay naglalakbay sa Latin America:

"Kami ay naghahangad na sa pamamagitan ng paglilibot sa rehiyon at pagpapalakas ng pagkakaisa ng Latin America ay muling itinatayo namin ang aming karaniwang kasaysayan, sa paghahanap ng pagkakaisa sa pagkakaiba-iba at Nonviolence.

 Ang karamihan sa mga tao ay ayaw ng karahasan, ngunit tinatanggal na tila imposible. Sa kadahilanang ito naiintindihan namin na bilang karagdagan sa pagsasagawa ng mga kilusang panlipunan, kailangan nating magtrabaho upang suriin ang mga paniniwala na pumapalibot sa diumano’y hindi mababago na realidad na ito. Kailangan nating palakasin ang panloob na paniniwala na maaari nating baguhin, bilang mga indibidwal at bilang isang lipunan..

Panahon na para kumonekta, magpakilos at magmartsa para sa Walang Karahasan».